یه لحــظــه هایــی تو زندگی هست که سر جمع دو دقیقه هم نبوده
اما یادش یه عــمـــر آدمو داغون می کنه…

در هیاهوی زندگی دریافتم؛
چه بسیار دویدن ها،که فقط پاهایم را از من گرفت
در حالی که گویی ایستاده بودم،
چه بسیار غصه ها، که فقط باعث سپیدی موهایم شد
در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود،
دریافتم،کسی هست که اگر بخواهد “می شود”
و اگر نخواهد “نمی شود”

خدایا ته نشین شد آرزوهایم، کمی هم بزن زندگی ام را

زندگی چون قفسی است، قفسی تنگ، پر از تنهایی

چقدر عبرت در این عروسک هاست و ما از عروسک کمتریم …
آن ها مرده بودند و زندگی می کردند، ما زندگی می کنیم و مرده ایم …

راه رفتن را یاد گرفتیم
تا دویدن را بلد شویم
دویدن را یاد گرفتیم
تاراهی برای زودتر رسیدن بیابیم
دویدیم و دویدیم و دویدیم
بی آنکه بدانیم سهم ما از زندگی
فقط دویدن بود
نه رسیدن

خودکُشی کردن که کاری نداره. . .
اگه مـــَردی، زندگی کن…

زندگی، ساعتی شنی ست
گاه لازم است زیر و رو شود!

میــدونـ ــی چـیـه؟ چـــیز خـاصــی نــیــست فـقـط یـــکم خستــم از زندگـی
یـکم میخوام بـــخوابم یـــکــم مـــیـــخــوام نـــبـــاشم

ﻭﻗﺘﯽ ﻋﺮﺽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﻃﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﮐﻢ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺍﯾﻦ ﺭﻧﺪﺍﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﻫﻦ ﮐﺠﯽ ب ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ ﺳﺖ ک ب ﺁﻥ ﻣﺤﮑﻮﻣﻢ…

خسته میشه از زندگی!
کسی که جسم و روحش باهم اختلاف سنی داشته باشه!

کاش زندگی از آخر به اول بود..
پیر بدنیا می آمدیم..
آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم..
سپس کودکی معصوم می شدیم و در
نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم…!!!

زندگی تلخ ترین…
خواب من است!
خسته ام خسته از این خواب بلند

گاهی آنقدر دلم از زندگی سیر میشود که

میخواهم تا سقف آسمان پرواز کنم

و رویش دراز بکشم آرام و آسوده،

مثل ماهی حوضمان که چند روزی است که روی آب شناور است

زندگی دو چیز را یادم داد:
آرزوی مرگ
مرگ آرزو

دستمال که هیچ، کل زندگی ام زیر درخت آلبالو گم شده است!

زندگی…
خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی…
حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی…
باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی…
ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
زندگی…
فهم نفهمیدن هاست

زندگی مثل دیکته است، هی غلط مینویسیم و هی پاک میکنیم،
دوباره مینویسیم و باز پاک میکنیم

غافل از اینکه یه روز داد میزند ورقه ها بالا…

نمی دانم چه کسی!
دست اتفاق های خوب زندگی ام را گرفت
که دیگر نمی افتند

غروب جمعه …
از زندگی من دلباز تر است

باران کمی آهسته تر، اینجا کسی در خانه نیست
من هستم و تنهایی و دردی که نامش زندگیست!

هیچ گرسنه ای باقی نمی ماند
شک ندارم همین روزها
همه سیر میشوند، از زندگی …

سکوت نکن
زمزمه کن گاهی!
قدم بزن در کوچه های زندگی
و گاهی آرام پرواز کن
این آبی بیکران مال تو نباشد …
مال کیست؟

زندگی زمان دارد
و زمان میگذرد هر دو میگذرند و ما مینگریم؛
زندگی ٬ زمان تیک تاک با صدای قلب هماهنگ می شود
هر دو باهم می نوازند و میروند تا پایان هر دو سکوت باشد و ایست

موضوع غم انگیز در خصوص زندگی، کوتاه بودن آن نیست
بلکه غم انگیز آن است که ما زندگی را خیلی دیر شروع میکنیم

تلخ ترین قسمت زندگی اون جاییه که آدم به خودش میگه:

چی فکر می کردیم و چی شد!

کرم دندانهایم را خورد …
از بس در قاب زندگی گفتم: سیب!

به شدت نیاز دارم یکی پایین زندگیم بنویسه: چند سال بعد …

خدایا میخواهم یک تکه آسمان کلنگی بخرم،

دیگر زمینت بوی زندگی نمیدهد!

تو زندگی خیلی از ما یه شبایی بوده که

فقط خدا میدونه چجوری سر کردیم تا صبح